Delft eindigde als zesde en moest daarna met Hilversum en Leiden en de nummers 1 van de promotieklassen Kampong, MRHC, Pinoké en Groen Geel spelen om die ene plaats. Na 4 wedstrijden had Delft 7 punten, terwijl Hilversum 8 punten uit 5 had. De wedstrijd DSHC-Hilversum op de Roggewoning moest de beslissing brengen. Bij een overwinning zou Delft in de 1e klasse blijven met 9 punten uit 5 (Hilversum 8 uit 6), bij een gelijk spel zou de laatste wedstrijd van Delft tegen Pinoké de beslissing moeten brengen en bij verlies van Delft bleef Hilversum in de 1e klasse.
Hilversum won met 4-0 en de DSHC degradeerde naar de promotieklasse.
Het eerste competitieweekend op 18/19 september 1948 was voor de DSHC geen goed begin: I, II, III en IV verloren met grote cijfers. Het eerste ging op bezoek bij HHIJC en verloor met 8-1 in een prettige open partij, waarin beide ploegen goed speelden, echter Roepie Kruize scoorde vijfmaal, Wim van Heel 1x en Bromberg 1x. De maker van de Delftsche goal is niet vermeld.
Een week later (26/9) verloor Delft met 4-2 van Laren. Volgens het verslag van Gerard van Ginkel won Laren verdiend. De goals voor Delft werden gemaakt door Roos en J.Meyers. DSHC II speelde gelijk (in de promotieklasse) en III verloor reglementair met 5-0; de reden wordt niet vermeld.
Op 3 oktober ging het eerste naar Amsterdam. Het werd een spannende, geanimeerde partij. Amsterdam kwam met een twijfelachtig doelpunt met 1-0 voor. Na rust had Delft een overwicht, maar bij een onverwachte tegenaanval scoorde Amsterdam een echte goal: 2-0 voor Amsterdam.
De 24e oktober ontving Delft de BMHC. De gasten waren meer doortastend en
wonnen verdiend met 3-1. Hoogtepunt van de dag was de gezelligheid op
Sociëteit Phoenix en bij Jan Garos.
Be Fair-DSHC vond plaats op 31 oktober en eindigde in de eerste overwinning
voor de DSHC met 2-1. In een spannende, aantrekkelijke partij speelde vooral
Delft agressief en enthousiast. De Delftse spil Sprangers had een groot
aandeel in de overwinning.
Op 7 november verloor Delft thuis met 1-0 van HOC. Het verslag van aanvoerder
Gooze Zijl vermeld dat dit een juiste uitslag was; beide voorhoedes vertoonden
een gebrek aan samenspel. Een schot van Wery was doelman Cremers te machtig.
De 14e december won de DSHC in Hilversum van de gelijknamige club met 2-1.
Een prachtig cadeau van de Studs aan de jubilerende club, aldus Hockeysport.
Want de DSHC viert nu zijn 50 jarig bestaan. De President, Douwe de Vries,
schreef een stukje in de Hockeysport, zie lustra. Met onder andere een diner werd deze
mijlpaal gevierd:
Op onderstaande foto:
J. Zwartendijk (links), Jan van der
Valk, J. Cremers, Dick Bakkowits (Leiden?), Ernst Langhout, Tonny Hoolboom,
Huib Sprangers (rechtsvooraan),
Fokke Dijkstra (Leiden), Paul Hofland
Op 5 december ging Delft op bezoek bij HDM. Delft begon op het botergladde veld in hoog tempo, maar doelman Esbach was in prima vorm. Na rust maakte van der Doll een doelpunt, 1-0. De hardwerkende Studs ondervonden hiervan een terugslag en het werd een achterstand van 4-0. Het spel van Delft was energiek, maar miste bezonnenheid en spelopbouw. Enthousiasme kon niet winnen van de techniek van een van der Doll en Couvret.
Herman Hupkes speelde met de Batavieren tegen Oxford.
Een week later, op 12 december, kwam Gooi op bezoek in Delft. Eerstejaars Bert Snoeck speelde voor het eerst mee in het eerste. Ernst Langhout had er al meer wedstrijden op zitten. Gooi toonde een beter verband. Delft ontbrak het aan snelheid en samenspel en verloor met 2-0. Ook nu een geweldige ontvangst op Phoenix en bij Jan Garos: biefstuk, gebakken aardappeltjes en sla. Mevrouw Garos kon ons goed verwennen!
Delft-Leiden werd op 19 december gespeeld. Leiden kwam op 1-0 na een
kapitale fout in de Delftse achterhoede, maar na omzetting van de Delftse
voorhoede werd het 1-1.
De laatste partij in de halve competitie was tegen Togo op Klein Zwitserland.
Togo won met 3-0 door drie doelpunten van Lagaay, ondanks stug verdedigen van
Delft.
Het elftal, dat verder zou gaan in de strijd tegen de degradatie bestond
uit: Jan Creemers in de goal, backs Jan Zwartendijk en Herman Hupkes, in de
middenlinie rechts Hans Gooze Zijl (captain), midden Huib Sprangers en links
Ernst Langhout; voorhoede rechtsbuiten Henk Snoep, rechtsbinnen Jan van der
Valk, midvoor Paul Hofland, linksbinnen Bert Snoeck en linksbuiten Piet van
der Harst.
De degradatiecompetitie begon op basis van de reeds gespeelde wedstrijden met
de volgende stand: Be Fair 10 pt, Amsterdam 9 pt, Leiden 8 pt, Gooi 7 pt,
Hilversum 7 pt en DSHC 5 punten.
In een faire partij hockey in Hilversum werd het op 9 januari 1949 2-2. Delft
kwam op 2-0 door doelpunten van van der Harst en van der Valk, maar de
ruststand werd toch 2-2. Delft had daarna een overwicht, maar er vielen geen
doelpunten meer. Sprangers vertolkte een goede spilpartij.
Op 16 januari verloor Delft in Bussum met 2-1 van Gooi. Delft had een invaller
doelman. Uitblinkers aan Delftse zijde waren Sprangers en Gooze Zijl.
In een thuiswedstrijd tegen Amsterdam op 30 januari werd het 2-2. Al gauw werd
het 2-0 voor Delft door van der Valk en Hofland. De verslaggever spreekt van
een listige Delftse linkervleugel van der Harst-Snoeck en een onverzettelijke
rechtervleugel van der Valk-Snoep, met daartussen prima donna Hofland.
Na deze drie wedstrijden beland de DSHC met Leiden en Hilversum definitief bij
de onderste drie in de degradatiecompetitie van zes clubs.
Nog gespeeld wordt Leiden-Delft op 20 februari. Delft begon met 9 man. Na rust
is Leiden iets in de meerderheid, doch de backs Zwartendijk en Hupkes lieten
zich niet vermurwen. Hofland benutte een bal die hij kreeg van de Leidse
doelman James. Eindstand 1-0 voor de DSHC.
Delft moet nu met Hilversum en Leiden en de kampioenen van de promotieklassen Kampong, MRHC, Groen Geel en Pinoké spelen om één plaats in de eerste klasse van het volgend seizoen.
Delft wint op 13 maart met 3-0 van Pinoké.
Delft wint op Klein Zwitserland op 20 maart met 2-1 van MRHC.
Behoorlijk spel werd slechts weinig vertoond. Linksbinnen Snoeck vormde hierop
een uitzondering, doordat hij beheerst opbouwend spel liet zien. Delft maakte
twee goals door Hofland na goed werk van van der Valk.
Delft wint op Klein Zwitserland op 27 maart met 1-0 van Groen Geel.
Hofland maakte gebruik van verwarring in de achterhoede van Groen Geel.
Op 3 april is Delft vrij.
Delft speelde op 10 april in Utrecht tegen het reeds uitgeschakelde
Kampong.
Het werd 0-0. Delft miste een strafbully. De gebroeders Ancion hielden stand.
De stand was nu:
DSHC 4 3 1 0 7 6-1
Hilversum 5 4 0 1 8 17-4
Groen Geel 5 2 2 1 6 3-2
Op 24 april speelden Delft en Hilversum een beslissende wedstrijd op het veld van HOC op de Roggewoning. Er was veel publiek, vooral ook uit Hilversum. Routiniers van Hilversum, ver in de dertig, als Jan van der Hagen en Henk de Looper werden ingezet om Hilversum te redden voor de eerste klasse. Delft speelde geheel in het wit, Hilversum in het zwart. Zwart won met 4-0. Scheidsrechters waren van der Heide en Donselaar. Bij Delft ontbrak Huib Sprangers. Delft speelde onrustig en minder tactisch, te individueel.
Delft degradeerde naar de promotieklasse A, Hilversum bleef in de eerste klasse.
DSHC II eindigde onderaan, maar bleef in de promotieklasse B.
DSHC III werd de op één na onderste in de tweede klasse.
DSHC IV eindigde op de op twee na onderste plaats in de derde klasse.
DSHC V eindigde onderaan en degradeerde naar de Onderbond na
promotie-degradatiewedstrijden tegen HDM VI en HDS III.